Comic Artist: Μάθε περισσότερα για το επάγγελμα

 Οι περισσότεροι από εμάς, μεγαλώσαμε, διαβάζοντας κόμικς.Αγαπήσαμε ήρωες, όπως τον Μίκυ Μάους, τον Γκούφι, τον Λούκυ Λουκ του Morris ή τον Τεν Τεν του Ζορζ Ρεμί. Πολλοί συνεχίσαμε την ανάγνωση κόμικς και ως ενήλικες. Άλλοι αποφάσισαν να σχεδιάζουν τα δικά τους κόμικς. Πώς νιώθει άραγε κάποιος που δίνει ζωή στους σούπερ ήρωες; Συνέχισε το διάβασμα, αν επιθυμείς να ασχοληθείς επαγγελματικά με την δημιουργία κόμικς.

Ο comic artist κ. Διονύσης Φάκος έχει δημιουργήσει τρία κόμικς, το “London”, το “Transylvania” και το “Τeacheriffic“. Είναι καθηγητής εικαστικών σε δημοτικά σχολεία και αποκάλυψε στο jobstoday.gr τις όμορφες μα και τις δύσκολες στιγμές του επαγγέλματος. Ο ίδιος τόνισε: “Δεν γίνεται να επιβιώσεις, σχεδιάζοντας κόμικς στην Ελλάδα.”

Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον σχεδιασμό κόμικς;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σχεδίαζα σούπερ ήρωες και τέρατα. Οπότε νομίζω ήταν μονόδρομος. Στον Λύκειο αποφάσισα να δώσω εξετάσεις για την σχολή “Καλών Τεχνών”.

Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος comic artist στην Ελλάδα;

Την ουσιαστική ανυπαρξία της αγοράς. Όσοι καλλιτέχνες ασχολούνται με αυτό στην Ελλάδα, και δεν συνεργάζονται με κάποια εταιρεία του εξωτερικού, έχουν άλλη δουλειά για βιοπορισμό. Εγώ π.χ. εργάζομαι σαν καθηγητής εικαστικών. Δεν ζω από τα κόμικς.

Τι αγαπάτε περισσότερο στην δουλειά σας και τι λιγότερο;

Αγαπώ να σχεδιάζω σκηνές μάχης, βαριέμαι τις σκηνές διαλόγων. Και τον χρωματισμό. Προτιμώ τα ασπρόμαυρα σχέδια.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας σχεδιαστής κόμικς;

Ο Bernie Wrightson. Σχεδιάζει κυρίως κόμικς τρόμου και έγινε ευρέως γνωστός όταν εικονογράφησε μια νέα έκδοση του Φράνκενσταιν.

Σκεφτήκατε ποτέ να αλλάξετε δουλειά, λόγω δυσκολιών που συναντήσατε;

Η δουλειά μου δυστυχώς δεν είναι ο σχεδιασμός κόμικς. Προς το παρόν είναι χόμπι. Αν όμως χρειαζόταν θα έβρισκα κάτι παράλληλο ώστε να μην χρειαστεί να τα παρατήσω.

Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που έχετε βιώσει ως comic artist;

Είναι πολλές, αλλά μια που με συγκίνησε είναι όταν μια μαθήτριά μου αγόρασε ένα κόμικς μου και το έφερε στο σχολείο ενθουσιασμένη για να της το υπογράψω.

Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την δημιουργία κόμικς;

Να έχει υπομονή και να το κυνηγάει γιατί είναι δύσκολος και ανταγωνιστικός τομέας. Καλό θα είναι να έχει και γνωριμίες γιατί το μέσον καλά επικρατεί δυστυχώς.

Τι χρειάζεται να έχει κάποιος (εκτός από τις σπουδές) για να γίνει ένας επιτυχημένος δημιουργός κόμικς;

Οι σπουδές θα σε φτάσουν ως ένα σημείο. Μπορεί και κάποιος αυτοδίδακτος να γίνει σχεδιαστής, αρκεί να έχει υπομονή και μπόλικο χρόνο. Είναι χρονοβόρα διαδικασία η δημιουργία ενός κόμικς. Ειδικά αν είναι εξ’ ολοκλήρου δική σου δημιουργία και δεν έχεις ομάδα να αναλαμβάνει τα επιμέρους. Συνήθως είναι συλλογική προσπάθεια. Άλλο άτομο γράφει, άλλο σχεδιάζει, άλλο χρωματίζει κλπ.

Είναι πιο εύκολο να είναι κάποιος comic artist στο εξωτερικό, από ότι στην χώρα μας; Ποια είναι η γνώμη σας;

Στο εξωτερικό είναι ευκολότερο αλλά και ανταγωνιστικότερο. Έξω μπορείς να βιοποριστείς από αυτό. Στην Ελλάδα όχι. Δεν υπάρχει αγορά, ουσιαστικά. Και τα ποσοστά είναι ανύπαρκτα. Εκτός αν σε λένε Αρκά. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να φύγεις έξω, απλά να συνεργαστείς με εταιρείες του εξωτερικού.

Τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα, σχετικά με το επάγγελμα του comic artist;

Δεν νομίζω πως μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει αγορά. Υπάρχουν εκδοτικές που ασχολούνται με κόμικς στην Ελλάδα αλλά δεν λειτουργούν όπως του εξωτερικού γιατί εδώ δεν υπάρχει αρκετός κόσμος να αγοράζει κόμικς.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ολοκληρώσετε τον σχεδιασμό ενός κόμικς;

Εξαρτάται. Ο καθένας έχει άλλους ρυθμούς. Προσωπικά, τα κόμικς τα φτιάχνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Περίπου 2 μήνες έχω χρειαστεί για το καθένα, αλλά δεν δούλευα 8 ώρες τη μέρα πάνω σε αυτό. Παίζει ρόλο επίσης αν κάνεις όλη τη δουλειά μόνος. Αν υπάρχει ομάδα είναι σαφώς πιο σύντομο.

Από πού εμπνέεστε;

Για τα κόμικς τρόμου εμπνέομαι από παλιές κλασικές ταινίες τρόμου, κυρίως. Δράκουλα, Φρανκενστάιν κλπ. Επίσης από κλασική λογοτεχνία και θρησκευτικούς μύθους. Και φυσικά μυθολογία που αγαπώ ιδιαιτέρως. Μου αρέσει να παίρνω γνωστούς χαρακτήρες και ιστορίες και να προσθέτω δικά μου στοιχεία. Για το “Teacherrific” η έμπνευση είναι η ίδια η δουλειά μου. Οι καθημερινές συναναστροφές με τους μαθητές μου, μου δίνουν άφθονο υλικό.

Δίνεται σήμερα ο απαραίτητος χώρος στα εικαστικά και στην τέχνη γενικότερα, στο εκπαιδευτικό σύστημα; Τι πιστεύετε;

Σαφώς και όχι. Τα καλλιτεχνικά μαθήματα θεωρούνται δευτερεύοντα, από παιδιά και γονείς, δυστυχώς. Οι διδακτικές ώρες συνεχώς συρρικνώνονται και συνήθως δεν υπάρχουν δομές για να γίνει σωστά το μάθημα.

Ως καθηγητής εικαστικών, ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε;

Δεν μπορώ να πω ότι έχω αντιμετωπίσει κάτι τρομερό. Κλασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι οι εκπαιδευτικοί. Αλλά κάτι που με έπιασε απροετοίμαστο, αν και δεν είχε σχέση με το μάθημα, ήταν όταν μια μαθήτρια αποφάσισε να ανοιχτεί και να μου μιλήσει για κάτι πολύ προσωπικό της επειδή θεωρούσε πως ήμουν ο μόνος δάσκαλος που θα την καταλάβει. Δυσκολεύτηκα από την άποψη ότι δεν ήξερα τι συμβουλή να της δώσω, οπότε κάθισα και την άκουσα αφήνοντάς την να το βγάλει από μέσα της. Και το γεγονός ότι μίλησε σε μένα που με βλέπει μια φορά τη βδομάδα και όχι σε κάποιον άλλο, με συγκίνησε ιδιαίτερα.

Εάν έπρεπε να επιλέξετε μόνο ένα από τα δύο επαγγέλματα, ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Δύσκολη ερώτηση. Και τα 2 επαγγέλματα τα αγαπώ. Από τη μια, τα κόμικς είναι κάτι που μπορώ να κάνω στην άνεση του σπιτιού μου. Από την άλλη, αγαπώ τα παιδιά και μου αρέσει να διδάσκω. Εν τέλει, νομίζω θα διάλεγα τα κόμικς γιατί η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι πιο κουραστική.

Συνεπώς, αν το όνειρό σου είναι να σχεδιάζεις κόμικς, ακολούθησε το. Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, μπορείς με ευκολία να ξεπερνάς τα εμπόδια που συναντάς.

(Ευχαριστούμε τον κ. Διονύση Φάκο για την συνέντευξη)